Feta w Coqueville to pełna humoru nowela opowiadająca o dwóch zwaśnionych rodach małej osady rybackiej. Niecodzienny połów, którego plonem są beczki pełne likieru, diametralnie zmienia stosunki pomiędzy mieszkańcami osady.
Emil Zola (1840-1902) - francuski pisarz, główny przedstawiciel naturalizmu. Ważniejsze dzieła: Rougon-Macquartowie ; Teresa Raquin ; Laurdes ; Rzym ; Paryż ; Germinal ; Nana .
Emil...
"
Niedaleka przyszłość w Stanach Zjednoczonych Ameryki, przyszłość koszmarna. Niewiele zostało z tego, co wcześniej stworzył człowiek. Świat zmierza do zagłady po tym, jak rozprzestrzenił się niemożliwy do opanowania śmiercionośny wirus. Zarażeni nim ludzie jednak nie umierają od razu, przeistaczają się w niebezpieczne zombie łaknące pokarmu - ocalałych, nietkniętych jeszcze wirusem ludzi. Trwa ciągłe...
„Kiedy wiosna nie nadchodzi” Anny Wysockiej - Kalkowskiej to książka bez skomplikowanej i dogłębnej filozofii, za to o różnych odcieniach miłości zdradzonej, rodzinnej, przyjacielskiej i tej, która rodzi się mimo lęku.
Główną bohaterką powieści jest Julia, właścicielka agencji reklamowej, samotna mężatka, której mąż od ośmiu lat przebywa za granicą i nie zamierza wracać do kraju. Weronika...
Wielu handlowców zachowuje się jak zawodnicy pewnej drużyny piłkarskiej. Popisują się dryblingami w środku pola, żonglują piłką, wykonują efektowne zwody, ale wszystko to jest psu na budę, bo nie potrafią zakończyć akcji skutecznym strzałem. A przecież mecze wygrywa się strzelaniem bramek. Strzelone bramki decydują o miejscu drużyny w tabeli. Strzelone bramki decydują o wartości zawodnika. Tak jak...
Piekło jest stanem i miejscem wiecznej kary szatanów i dusz tych ludzi, którzy umierają w grzechu ciężkim. Pismo święte nazywa piekło również miejscem ciemności zewnętrznym, a to dlatego, że znajduje się ono poza niebem - miejscem wiekuistej światłości, wesela i życia. A zatem, piekło jest przede wszystkim stanem. Stanem wiecznej kary, rozpaczy i smutku. Ale... przecież definicja teologiczna mówi też...
Wciąż widać je na wszystkich mapach. Możemy je znaleźć w atlasach i na globusach. W rzeczywistości jednak już go nie ma, umarło. Przez czterdzieści ostatnich lat Jezioro Aralskie, zwane przez miejscową ludność Morzem, niegdyś czwarte największe jezioro świata, zostało zamienione w jałową, bezkresną pustynię. Bezpowrotnie zniszczono dziesiątki gatunków zwierząt, tysiące hektarów lasów i życie kilkudziesięciu...
